Quake II - Ταξίδι στην pc νοσταλγία :)
Apr 7, 2018 9:49:26 GMT 2
Post by Cool_amigaN on Apr 7, 2018 9:49:26 GMT 2
Εχθές με έπιασε ξαφνικά μία λιγούρα για λίγο καλό παλαιομοδίτικο fps και απόφάσισα να τερματίσω το Q2 χωρίς speedrun. Ένα παιχνίδι που είχα λιώσει το multiplayer του αλλά ποτέ (!) δεν είχα ασχοληθεί σοβαρά με την sp campaign.
Αν μέσω του Age of Empires εισήλθα στον χώρο του competitive online multiplayer / clan matches με το QII γώρισα τα late 90s lan parties. Δεν ξέρω πόσοι από εδώ, είχαν την ευκαιρία να το ζήσουν, μιας και το background των ελλήνων παιχτών (τουλάχιστον όσους γνώρισα προσωπικά) προερχόταν αποκλειστικά από την PC scene. Άντε ίσως κάποιοι να μεταπήδησαν από 8bit κατευθείαν σε PC, χωρίς όμως πέρασμα σε 16bit home micros.
Όπως και να έχει, στην q2dm1 πρέπει να πέρασα ένα τεράστιο μέρος της ιντερνετικής μου ζωής και και των live τουρνουά, πολύ πριν το bits and bytes γίνει meeting point των ούλτα νουμπάδων COD παιχτών, ώσπου αυτή τερματίστηκε στο Q3 τουρνουά του PCM στο ξεν. Αμαλία, δίπλα από το πρώην ΥΠΟΙΚ, βλέποντας τον Serpent (μακράν ο καλύτερος έλληνας της εποχής) να θερίζει τον ανταγωνισμό.
Πάντως το after shock από τα πρώτα demo (εγγραφές online παιχνιδιών), δεν πέρασε ποτέ και ακόμα θυμάμαι σαν σήμερα να τα χαζεύω στον snoop των MOB, καθώς με έβαζε στη φάση. Μέρες αργότερα, έχωσα αρκετά φράγκα για TNT 2 / VooDoo 2 combo + ram και είχα το απόλυτο κτήνος των 90s στο δωμάτιό μου. Τις αντεγκλήσεις για PS1 ως gaming πλατφόρμα, πλέον τις αντιμετώπιζα μονάχα ως κωμικές ενώ το μόνο αντίπαλο δέος η amigaρα μας δυστυχώς έβλεπε τέτοιες επιδόσεις μόνο με το κιάλι.
Μαζί με τον Deva είχαμε στήσει τους MDT (Massive Destrcution Team, γιο!) και αργότερα πήραμε τον κοζανίτη TopGun στην ομάδα μας. Το Q2 nick μου ήταν eXo, αφού κανείς δεν καταλάβαινε το σύνθετο "amiga" που χρησιμοποιούσα και ακόμα έχω. Στην Ελλάδα γνώρισα κι άλλα μέλη των MOB και LF (Liquid Fire) αφού όλοι μαζί τραβιόμασταν (οπωσδήποτε) με τα δικά μας πληκτρολόγια, ποντίκια, headset στα πρώιμα net cafes της εποχής. Φυσικά μαζί με το εκάστοτε custom distro του Q2 των clans καμμένο σε cdάκι με κατάλληλα φωσφοριζέ skin packs, πέρασμα στον σκληρό του net cafe και το match ξεκινούσε λίγα λεπτά μετέπειτα. Τα lan parties ήταν όμως η μετουσίωση των clan matches. Ειδικά αν αναλογιστείτε ότι οι περισσότεροι παλεύαμε στους servers της acropolis/forthnet με pstn και σου έσκαγε ο άλλος με isdn 64άρα και το μισό ping από εσένα. Πρακτικά έπρεπε να μεταμφιέζεσαι στον Χορταρέα για να προβλέψεις που θα κινηθεί ο αντίπαλος για ένα πετυχημένο rail.
Με τα πολλά λοιπόν καταλαβαίνετε την αδυναμία μου στο Q2. Το ξαναέστησα εχθές πάνω σε Yamagi μαζί με HQ textures και widescreen support, το έβαλα στο nightmare και είπα να δω πόσα απίδια πιάνει ο σάκος. Οκ, προφανώς δεν είχα πρόβλημα με το επίπεδο δυσκολίας αφού τα strafe / rocket jumps, binds για γρήγορες εναλλαγές όπλων είναι σαν το ποδήλατο και δεν ξεχνιούνται ποτέ αλλά πραγματικά μου έκανε εντύπωση το εξής: πόσο ΑΙΣΧΟΣ είναι η campaign!
Ελάχιστη εναλλαγή στους εχθρούς, άδικο damage στο δυσκολότερο επίπεδο, πίσσα σκοτάδι ως φτηνή απόπειρα ατμόσφαιρας αλλά τόσο που κυριολεκτικά πρέπει να ανοίξεις full το brightness μπας και δεις τίποτα, ιστορία της πλάκας και επίπεδα από το μέσο κι έπειτα αρκετά κακοσχεδιασμένα, ανάγκη συχνής επιστροφής προς τα πίσω για να εισάγεις ενα γαμωκλειδί, AI αρκετά κακή να κολάει στις γωνίες ή απλώς να τριγυρνάω γρήγορα γύρω της και να την γεμίζω τρύπες με το super shotgun (παρότι καλεί σε ενισχύσεις κάποιες φορές ή σκύβει για να αποφύγει τις σφαίρες, κάτι που δεν είχα ξαναδει ως τότε), η χρωματική παλέτα μουντή, διάδρομοι μονότονοι, επαναλμβανόμενα σκηνικά και γενικά ένα απίστευτα βαρετό μονό παιχνίδι.
Φυσικά το gameplay παραμένει ίσως το κορυφαίο στο είδους του και το ανεβάζει δέκα σκαλοπάτια πάνω από τον ανταγωνισμό. Εννοείται και πως η μηχανή της iD έσπερνε.
Όντας μετά Χριστόν προφήτης, μου είναι προφανές γιατί το Q3 ήρθε ως ξεκάθαρο live tournament και τίποτα άλλο. Ακόμα και τα επίπεδα του Q2 δείχνουν σαν μεμονωμένες αρένες κατασκευασμένες για multiplayer. Πάντως το Q2 ποτέ δεν απογειώθηκε στο multiplayer του ακόμα και σε διεθνές επίπεδο. Έως και το καλοκαίρι του 98, στην Αμερική οι servers έσφιζαν από online Q1 αντί για Q2. Στην Ελλάδα ακόμα γινόντουσαν τα πρώτα βήματα και η κοινότητα μεγάλωσε μόνο με την έλευση του Q3 λίγο μετέπειτα (συν τις όλο και καλύτερες συνδέσεις). Πάντως, έχοντας παρακολουθήσει την φάση από την αρχή, στην Ελλάδα χάσαμε ένα μεγάλο κομμάτι των 90s που ήταν τα lan parties. Η gaming κοινότητα στο pc ήταν απίστευτα περιορισμένη ενώ όταν άρχισε να διευρύνεται οι συνδέσεις βελτιώθηκαν ή το ρόλο αυτών των αυτών parties πήραν τα εκάστοτε bits and bytes, ώσπου και αυτά να εξαφανιστούν.
Τέσπα, άντε πάλι στο επόμενο camp να κυνηγάω τον Dony με το πριόνι και αυτός να αυτοκτονεί για το 45 : -1 : D
Αν μέσω του Age of Empires εισήλθα στον χώρο του competitive online multiplayer / clan matches με το QII γώρισα τα late 90s lan parties. Δεν ξέρω πόσοι από εδώ, είχαν την ευκαιρία να το ζήσουν, μιας και το background των ελλήνων παιχτών (τουλάχιστον όσους γνώρισα προσωπικά) προερχόταν αποκλειστικά από την PC scene. Άντε ίσως κάποιοι να μεταπήδησαν από 8bit κατευθείαν σε PC, χωρίς όμως πέρασμα σε 16bit home micros.
Όπως και να έχει, στην q2dm1 πρέπει να πέρασα ένα τεράστιο μέρος της ιντερνετικής μου ζωής και και των live τουρνουά, πολύ πριν το bits and bytes γίνει meeting point των ούλτα νουμπάδων COD παιχτών, ώσπου αυτή τερματίστηκε στο Q3 τουρνουά του PCM στο ξεν. Αμαλία, δίπλα από το πρώην ΥΠΟΙΚ, βλέποντας τον Serpent (μακράν ο καλύτερος έλληνας της εποχής) να θερίζει τον ανταγωνισμό.
Πάντως το after shock από τα πρώτα demo (εγγραφές online παιχνιδιών), δεν πέρασε ποτέ και ακόμα θυμάμαι σαν σήμερα να τα χαζεύω στον snoop των MOB, καθώς με έβαζε στη φάση. Μέρες αργότερα, έχωσα αρκετά φράγκα για TNT 2 / VooDoo 2 combo + ram και είχα το απόλυτο κτήνος των 90s στο δωμάτιό μου. Τις αντεγκλήσεις για PS1 ως gaming πλατφόρμα, πλέον τις αντιμετώπιζα μονάχα ως κωμικές ενώ το μόνο αντίπαλο δέος η amigaρα μας δυστυχώς έβλεπε τέτοιες επιδόσεις μόνο με το κιάλι.
Μαζί με τον Deva είχαμε στήσει τους MDT (Massive Destrcution Team, γιο!) και αργότερα πήραμε τον κοζανίτη TopGun στην ομάδα μας. Το Q2 nick μου ήταν eXo, αφού κανείς δεν καταλάβαινε το σύνθετο "amiga" που χρησιμοποιούσα και ακόμα έχω. Στην Ελλάδα γνώρισα κι άλλα μέλη των MOB και LF (Liquid Fire) αφού όλοι μαζί τραβιόμασταν (οπωσδήποτε) με τα δικά μας πληκτρολόγια, ποντίκια, headset στα πρώιμα net cafes της εποχής. Φυσικά μαζί με το εκάστοτε custom distro του Q2 των clans καμμένο σε cdάκι με κατάλληλα φωσφοριζέ skin packs, πέρασμα στον σκληρό του net cafe και το match ξεκινούσε λίγα λεπτά μετέπειτα. Τα lan parties ήταν όμως η μετουσίωση των clan matches. Ειδικά αν αναλογιστείτε ότι οι περισσότεροι παλεύαμε στους servers της acropolis/forthnet με pstn και σου έσκαγε ο άλλος με isdn 64άρα και το μισό ping από εσένα. Πρακτικά έπρεπε να μεταμφιέζεσαι στον Χορταρέα για να προβλέψεις που θα κινηθεί ο αντίπαλος για ένα πετυχημένο rail.
Με τα πολλά λοιπόν καταλαβαίνετε την αδυναμία μου στο Q2. Το ξαναέστησα εχθές πάνω σε Yamagi μαζί με HQ textures και widescreen support, το έβαλα στο nightmare και είπα να δω πόσα απίδια πιάνει ο σάκος. Οκ, προφανώς δεν είχα πρόβλημα με το επίπεδο δυσκολίας αφού τα strafe / rocket jumps, binds για γρήγορες εναλλαγές όπλων είναι σαν το ποδήλατο και δεν ξεχνιούνται ποτέ αλλά πραγματικά μου έκανε εντύπωση το εξής: πόσο ΑΙΣΧΟΣ είναι η campaign!
Ελάχιστη εναλλαγή στους εχθρούς, άδικο damage στο δυσκολότερο επίπεδο, πίσσα σκοτάδι ως φτηνή απόπειρα ατμόσφαιρας αλλά τόσο που κυριολεκτικά πρέπει να ανοίξεις full το brightness μπας και δεις τίποτα, ιστορία της πλάκας και επίπεδα από το μέσο κι έπειτα αρκετά κακοσχεδιασμένα, ανάγκη συχνής επιστροφής προς τα πίσω για να εισάγεις ενα γαμωκλειδί, AI αρκετά κακή να κολάει στις γωνίες ή απλώς να τριγυρνάω γρήγορα γύρω της και να την γεμίζω τρύπες με το super shotgun (παρότι καλεί σε ενισχύσεις κάποιες φορές ή σκύβει για να αποφύγει τις σφαίρες, κάτι που δεν είχα ξαναδει ως τότε), η χρωματική παλέτα μουντή, διάδρομοι μονότονοι, επαναλμβανόμενα σκηνικά και γενικά ένα απίστευτα βαρετό μονό παιχνίδι.
Φυσικά το gameplay παραμένει ίσως το κορυφαίο στο είδους του και το ανεβάζει δέκα σκαλοπάτια πάνω από τον ανταγωνισμό. Εννοείται και πως η μηχανή της iD έσπερνε.
Όντας μετά Χριστόν προφήτης, μου είναι προφανές γιατί το Q3 ήρθε ως ξεκάθαρο live tournament και τίποτα άλλο. Ακόμα και τα επίπεδα του Q2 δείχνουν σαν μεμονωμένες αρένες κατασκευασμένες για multiplayer. Πάντως το Q2 ποτέ δεν απογειώθηκε στο multiplayer του ακόμα και σε διεθνές επίπεδο. Έως και το καλοκαίρι του 98, στην Αμερική οι servers έσφιζαν από online Q1 αντί για Q2. Στην Ελλάδα ακόμα γινόντουσαν τα πρώτα βήματα και η κοινότητα μεγάλωσε μόνο με την έλευση του Q3 λίγο μετέπειτα (συν τις όλο και καλύτερες συνδέσεις). Πάντως, έχοντας παρακολουθήσει την φάση από την αρχή, στην Ελλάδα χάσαμε ένα μεγάλο κομμάτι των 90s που ήταν τα lan parties. Η gaming κοινότητα στο pc ήταν απίστευτα περιορισμένη ενώ όταν άρχισε να διευρύνεται οι συνδέσεις βελτιώθηκαν ή το ρόλο αυτών των αυτών parties πήραν τα εκάστοτε bits and bytes, ώσπου και αυτά να εξαφανιστούν.
Τέσπα, άντε πάλι στο επόμενο camp να κυνηγάω τον Dony με το πριόνι και αυτός να αυτοκτονεί για το 45 : -1 : D
. Ο launcher δεν είναι έτοιμος ακόμα και πάνω στις δοκιμές μου γάμησα το installation μου, οπότε θέλει ξανά στήσιμο μόλις βρω χρόνο :( Υπάρχει ενδιαφέρον για κάτι τέτοιο να ανέβει όταν ετοιμαστεί;