Κάφροι κουκουρούκου

Το κακό ξεκινάει από τους "μεγάλους". Ο πιτσιρικάς θα κάνει ό,τι κάνει ο γονιός:
Θα υποστηρίξει (χωρίς να ξέρει γιατί) την ομάδα που υποστηρίζει ο μπαμπάς και θα "μισήσει" χωρίς να ξέρει γιατί, τις άλλες ομάδες και τους οπαδούς τους.
Θα αντιπαθήσει τον γείτονα γιατί τον αντιπαθεί η μαμά, άρα είναι κακός άνθρωπος.
Θα ψηφίσει τον τάδε άχρηστο επειδή τον ψηφίζουν οι γονείς.
Θα έχει την τάδε θρησκεία γιατί είναι πιστοί οι γονείς.

Συμφωνούμε - δυστυχώς!
Εγώ έχω να προσθέσω ότι η βουτιά προς τον πάτο γίνεται με σχέδιο και τελείως μα τελείως εσκεμμένα.
Πάντως η καφρίλα έχει γίνει πια εθισμός για τους περισσότερους, βλέπεις συνεχώς ανθρώπους να παλεύουν με κάθε τρόπο να είναι κάφροι χωρίς να περιμένουν να κερδίσουν κάτι, απλά για να είναι;;; , και τις περισσότερες φορές τους στοιχίζει πολύ ακριβά.


stratosk
Σίγουρα τα παιδιά θα μιμηθούν τους γονείς και αυτό μάλλον καλό είναι σε νορμαλ καταστάσεις. Το παράξενο στην τρέχουσα ιστορία είναι ότι άνθρωποι που είχαν μια καλή κοινωνική συμπεριφορά πέρασαν στα παιδιά τους ακατανόητες αρχές και μεταλλάχθηκαν και οι ίδιοι ασχέτως ηλικίας.

stratosk
ΥΓ Άσχετο ρε παιδιά, δεν έχω AMIGA πλέον. Αλλά μπαίνω και σας διαβάζω γιατί τα λέτε χύμα και χωρίς δηθενιές, καθωσπρεπισμούς και πολιτική ορθότητα. Σόρι λοιπόν αν πετάγομαι καμιά φορά στο άσχετο και λέω τη μ@λ@κ1@ μου.

Μακριά από εμάς οι νεοταξικές πολιτικές ορθότητες! Αρχίζει και ξυπνάει διεθνώς ο κόσμος απέναντι σε αυτή την λαίλαπα, αργά ίσως αλλά ας δούμε που θα πάει.
Πάρε ένα Α500 mini   δεν γίνεται χωρίς Amiga!

Σίγουρα το εν λόγο περιστατικό δεν είναι μέτρο σύγκρισης ή το χειρότερο που γίνεται, απλά το ανέφερα ως κάτι ακραίο και κωμικοτραγικό μαζί.
Δεν ξέρω εσύ ως πιτσιρικάς αν σε τσάκωναν να κλέβεις πχ, με τις τηλεοράσεις από κάτω με 2-3 περιπολικά αν θα έτρεχες να φύγεις, αν θα έβριζες τους αστυνομικούς; Είχες μαχαίρι πάνω σου ως πιτσιρικάς; Έβαζες φωτιές; Θα έκλεβες; Κυκλοφορούσες με κουκούλα ληστή;
Άσε που πιτσιρικάδες δεν τους λες (21 χρονών)

Μην πιάσουμε το graffiti, είναι αυτό ακριβώς που λέω, καφρίλα απόλυτη (εμετός στους τοίχους) χωρίς κανένα κέρδος προσωπικό, μόνο αντιαισθητική καταστροφή. Χωρίς πάντως να είναι όπως είπαμε από τα χειρότερα που περνάμε.

Ο ΕΝΦΙΑ είναι τουλάχιστον μια φορά τον χρόνο (τον οποίο προεκλογικά πάντα "καταργούν") ο ΦΠΑ τι είναι;; Πως τον φάγαμε αμάσητο τον ΦΠΑ; 24% χαράτσι στα πάντα χωρίς καμία λογική και λόγο

Τα δικά μου ενδιαφέροντα φίλτατε ήταν (και είναι) αποκλειστικά 'κλειστού χώρου'. Οπότε στην χειρότερη θα μπορούσα να κάψω μόνο το δικό μου σπίτι (άντε και των γειτόνων). 

Τα graffiti είναι καφρίλα και αντιαισθητική καταστροφη? Καταστροφή τινός, των γκρίζων τοίχων, των μπετών και της εμετικής πολυκατοικιοδόμησης? Αισίως έχει μπεί πολύ νερό στο αυλάκι από τότε που το είδος (συνολικά σαν τρόπος έκφρασης και τέχνης, αλλά και ως κομμάτι της πόλης) θεωρούνταν από τους παπούδες των παπούδων μας ως 'βανδαλισμός'. Πάλι καλά δηλαδή: 

www.discovergreece.com/travel-ideas/cover-story/graffiti-and-street-art-athens

Μα σε όλα τα παραπάνω δεν υπάρχει ένα graffiti! Εδώ βλέπουμε απλά διάφορους που έχουν γράψει το μακρύ και το κοντό τους σε τοίχους με σπρέι! Εννοώ, άλλο το να φτιάξουν κάποιοι ένα ωραίο graffiti, δηλαδή ένα ζωγραφικό έργο χρησιμοποιώντας ως καμβά μία μάντρα, κι άλλο να βγάλει κάποιος απλώς τα εσώψυχά για τον ΠΑΟ και τη Λεωφόρο πάνω σε έναν τοίχο!

Εννοώ ότι απλά και μόνο για να μιλήσουμε για graffiti και όχι για βανδαλισμό, θα πρέπει να έχουμε να κάνουμε με ένα έργο που βελτιώνει μία παρατημένη/άθλια επιφάνεια και όχι με κάτι που αποφασίζει κάποιος να το ζωγραφίσει νταβατζιλίκι σε ένα αξιοπρεπές κτίσμα που χρησιμοποιείται. Γι' αυτό και γενικώς graffiti συναντάμε σε υποβαθμισμένες περιοχές, με κτίσματα παρατημένα ή μισογκρεμισμένα. Θα πει κάποιος ότι "μα κάνουν graffiti και στα βαγόνια των τρένων, του ηλεκτρικού κλπ" και είναι αλήθεια. Προσωπικά αυτό με βρίσκει εντελώς αντίθετο, γιατί είναι η περίπτωση στην οποία έχουμε να κάνουμε με βανδαλισμό.

Θυμάμαι το '88 που συμμετείχα σε μία παρέα με παιδιά που έκαναν graffiti, επειδή είχαμε επηρεαστεί από κάποια films της εποχής (το Break Dance και κυρίως το Beat Street). Πέρα του ότι είχαμε ξοδέψει πολλά χρήματα για να αγοράσουμε σπρέι με μεγάλη ποικιλία χρωμάτων, ψάχναμε πάντοτε να βρούμε επιφάνειες στις οποίες αυτό που θα φτιάχναμε θα ήταν αναβάθμιση και όχι υποβάθμιση, όποιος κι αν το αντίκριζε. Έτσι επιλέγαμε μισογκρεμισμένα κτίσματα, εγκαταλελειμμένα γιαπιά και παρεμφερείς χώρους και, όχι μονάχα αυτό, αλλά δημιουργούσαμε πραγματικά αξιόλογα graffitis τα οποία πιο πριν είχαμε σχεδιάσει σε μικρογραφία σε χαρτί. Καμία σχέση δηλαδή με ένα στραβοχυμένο "Gate 7" ή ένα ανορθόγραφο "πουτάνες κότες Βυρωνιώτες".

Επίσης θα πρέπει να τονιστεί ότι τα graffitis δεν είναι κάτι που "μας φόρτωσαν με το έτσι θέλω": κανένας δεν μας τα φόρτωσε και, φυσικά, δεν είναι και νέο φρούτο αφού εμείς τα φτιάχναμε πριν από 35 χρόνια! Απλά, όπως και στα περισσότερα, τα αντιγράψαμε με λάθος τρόπο από τους ξένους: εκεί που στην Αμερική π.χ. μαζεύονταν 3-4 street artists και δημιουργούσαν ένα πραγματικό έργο τέχνης, εδώ συνήθως πάνε 2-3 κάγκουρες χωρίς το παραμικρό ταλέντο και απλά βανδαλίζουν ένα ντουβάρι...

Καταρχήν χαίρομαι που υπάρχει αισιοδοξία, αυτό είναι το σημαντικότερο.
Όταν λέω ότι μας "φόρτωσαν" όπως εξήγησα δεν εννοώ προφανώς τους 2-3 καλλιτέχνες αλλά τους χιλιάδες "κάγκουρες" που λέει και ο Dony, την ανοχή στους κάγκουρες.
Δηλαδή μιλάμε για 99,8?% μουτζουροσυνθηματα-εκτρώματα και 0,1-02% κάτι καλαίσθητο. Ποιος ο λόγος της ανοχής;

Διαφωνώ κάθετα πάντως ότι υπήρχαν πάντα, μπορώ αν θες να σου δείξω φωτός από 60ς 70ς 80ς ακόμα και 90ς με μηδέν η απειροελάχιστα. Παλαιότερα ήταν σπάνια και κυρίως τα μουντζούρωναν κομματόσκυλα με συνθήματα κραυγές.
Βρες μου "δημόσιο" τοίχο σήμερα χωρίς, τουλάχιστον στις μεγάλες πόλεις.

Το πρόβλημα όταν δεν υπάρχουν η δεν εφαρμόζονται κανόνες είναι ότι ο καθένας κάνει ότι του κατέβει, δηλαδή ποιος μπορεί/πρέπει να κάνει graffiti, που, για πόσο θα μείνει; Επειδή δεν υπάρχει τίποτα ακόμα και αν εγώ κάνω το αριστούργημα σε μια πλατεία ποιος σε εμποδίζει την επόμενη στιγμή να γράψεις από πάνω σύνθημα, να μου το σβήσεις να το χαλάσεις; Υπάρχει πιστεύεις αυτογνωσία καλλιτεχνική η αυτοέλεγχος;
Δυστυχώς αυτό γίνεται στην πράξη, ο ένας γράφει πάνω από τον άλλο, ζωγραφίζει, μουντζουρώνει.

Τελοςπαντων προσπαθώ να αδιαφορώ για την αντιαισθητική όψη των έστω ψεύτο-graffiti, αλλά τελικά αυτό είναι και το αρχικό θέμα, να αδιαφορούμε για graffiti, για τον τύπο που πάει ανάποδα σε μονόδρομο, για αυτόν που περνάει με κόκκινο, για τον πολιτικό που έκλεψε, για τον ψυχοπαθή της γειτονιας και παει λέγοντας. Άμα προσπαθήσεις να αντιδράσεις βρίσκεις και τον μπελά σου τελικά.

Στο κάτω κάτω έχουμε 2023 και θα έπρεπε να έχουμε βελτιωθεί ως κοινωνία σε όλα τα θέματα σε σχέση με το 1980.

Δεν διεκδικώ κάποιο αλάθητο αλλά νομίζω ότι δεν υπάρχουν λογικά λάθη εδώ.

Στο πρώτο μέρος, δεν αμφέβαλα ποτέ ότι υπήρχαν (ελάχιστα) από όσο ζούμε (εμείς). Ήταν όπως είπα όμως ελάχιστα, και προφανώς έστω και με ρυθμούς χελώνας ανά καιρούς, βάφονται οι τοίχοι και καλύπτονται.
Παράδειγμα έδωσα πιο πάνω, κάτω ακριβώς από το σπίτι μου που είναι σε απόμακρη σχετικά περιοχή, μόλις βάφτηκε σε 2 μέρες έγινε όπως έδειξα.
Εξάλλου φαίνονται αν είναι φρέσκα η 30-40 ετών τα όποια graffiti.
Σημαντικό πάντως είναι που και εσύ το χαρακτηρίζεις βανδαλισμό.

Στο δεύτερο κομμάτι, σε καμία περίπτωση δεν εξισώνω παρανομίες. Αυτό που προσπαθώ να αναδείξω είναι ότι έχουν αυξηθεί σε όλες τις βαθμίδες εκθετικά.
Θα δώσω ένα παράδειγμα σε κάτι που το παρακολουθώ χρόνια συστηματικά. Πριν το 2008-2010 ας πούμε σε μια συγκεκριμένη διαδρομή 5-6 χιλιομέτρων που κάνω συχνά δεν υπήρχε παραβάτης κόκκινου σηματοδότη. Τώρα πλέον στην ίδια διαδρομή χωρίς καμία υπερβολή θα περάσουν τουλάχιστον 5-6 "συμπολίτες" μας το κόκκινο. Συν άλλους τουλάχιστον 3-4 που θα τρέχουν ανάποδα σε μονόδρομο.

Η έλλειψη παιδείας που είπε και ο Dony, η έλλειψη ιδανικών και στόχων, η σιγουριά της ατιμωρησίας έχουν κάνει πολλούς να σαλέψουν.

Κάποια από αυτά που παρουσιάζει το άρθρο είναι όντως με ανάθεση. Μια μεγάλη πλειοψηφία όμως δεν είναι. Παρακάτω στο ίδιο άρθρο π.χ. θα βρείς αρκετά που είναι 100% προσωπικές δουλειές. Τεσπα, το point εδώ δεν είναι μόνο να φέρω παραδείγματα αλλά και να τονίσω οτι (πλέον) έχει παρέλθει η εποχή που το είδος γενικότερα θεωρούνταν περιθωριακό.

Μιας και πιάσαμε την εν'λόγω συζήτηση έχει επίσης ενδιαφέρον το παρακάτω και η ιστορία του.



Πρίν και μετά.
Παραθέτω λεπτομέρειες: 'Την περίτεχνη τοιχογραφία που απεικονίζει μία κουκουβάγια σχεδίασε ο street artist Wild Drawings, aka WD και είναι εμπνευσμένη από τη διάσημη ρήση του Τζίμι Χέντριξ «Knowledge speaks but wisdom listens». Το έργο δημιουργήθηκε στο πλαίσιο του φεστιβάλ «Το μικρό Παρίσι των Αθηνών» που διοργανώνουν το Αθηναϊκό Καλλιτεχνικό Δίκτυο, ο Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων και η Περιφέρεια Αττικής με την υποστήριξη της Γαλλικής Πρεσβείας στην Ελλάδα.'

Το λοιπόν, η πλάκα με το συγκεκριμένο έργο είναι πως κάποια στιγμή, κάποιος κάγκουρας (lol) αποφάσισε να το βανδαλίσει μουτζουρώνοντας το με ροζ μπογιά (btw αυτό είναι ο ορισμός του 'βανδαλισμού', όχι τα συνθήματα στους σαπιό-τοιχους). Εννοείται υπήρξε συνολική και γενικότερη κατακραυγή, ιδιαίτερα στους κύκλους της street-art/graffiti κοινότητας. Τελικά αποκαταστάθηκε πλήρως (μόλις μια βδομάδα μετά το περιστατικό) από εθελοντές συντηρητές της σχολής συντήρησης αρχαιοτήτων του ΤΕΙ Αθήνας και άλλες ανεξάρτητες ομάδες.



Από τις εργασίες αποκατάστασης του έργου με τους 'κουκουλοφόρους' εθελοντές και φοιτητές.

Γιατί τα λέω όλα αυτά? Όταν η πολιτεία ενδιαφέρεται και φροντίζει να αγκαλιάζει την νεολαία και τις ανάγκες της, αλλά και να προασπίζει με έργα το δικάιωμα όλων για μια καλύτερη και ομορφότερη πόλη (αντί να τσουβαλιάζει και να κουνάει το δάχτυλο), η νεολαία το αναγνωρίζει και ανταποδίδει. Καλό θα ήταν να κάνουμε το ίδιο.

Εκατοντάδες, χιλιάδες? Κάθε φορά που κατεβαίνω κέντρο και στρίβω σε κάποιο στενάκι, όλο και πάνω σε ένα νέο, μικρό αριστουργηματάκι θα πέσω. Εννοείται πως δεν είναι όλα τα έργα επιφάνειας 1000 τετραγωνικών (που θέλουν άπειρο χρόνο και χρήμα για να φιλοτεχνηθούν). Ακόμα και εκτός κέντρου και σε πιο απόμερες γειτονιές η περιοχές, εύκολα (πλέον) βρίσκεις η συναντάς γαμάτα graffiti και γενικότερα υψηλού επιπέδου street art. Εγκαταλελειμένα κτίρια, εργοστάσια και εγκαταστάσεις, σε γέφυρες, σε μάντρες κ.λ.π. κ.λ.π. Αν δεν κυκλοφορείς απλά κάνε ένα google search.

Για του λόγου το αληθές:
greekreporter.com/2022/04/06/ancient-greeks-left-their-mark-in-egypt-in-591-bc-in-graffiti/

Από ιστορικά στοιχεία, τα περισσότερα που σώνονται είναι συνήθως σε μνημεία και φυσικά αποκλειστικά χαρακτικά (οι μπογιές συνήθως δεν φτουράνε και ιδιαίτερα ανά τους αιώνες).

Και το 'street-art' (ή 'urban-art') δόκιμα είναι αν θες. Απλά και σχετικά με το topic, όταν δηλώνεις 'graffit-τάς' ή πως ασχολείσαι με το graffiti, δεν εννοείς τα γηπεδικά συνθήματα φυσικά.
Επίσης να σημειώσω πως πέραν των καθαρά 'εικαστικών' η χρήση του δημόσιου χώρου ως 'κανβάς' ελεύθερης έκφρασης και φυσικά το τι και το πως γράφεται, έχει και αυτό την αξία του. Δεν θα έβαζα για παράδειγμα (σε καμία περίπτωση) τις εμμονικές (πλήν απολύτως ειρωνικές για την ζωή μας στην πόλη) σπουδές του graffit-τά πίσω από τα  "λάθως" και "βασανίζομαι", στο ίδιο τσουβάλι με την οιαδήποτε σκατολογική, γηπεδικού τύπου ανάρτηση. Ακόμα και αν δεν προσφέρει καθαρά εικαστικά.

Πάρα πολύ σωστά.

Σίγουρα η ευθύνη βαρύνει τις γενιές μας, όμως όχι όλους το ίδιο. Η ολιγαρχία των πολιτικών μαζί με τους παρατρεχάμενους τους διαμόρφωσαν τα πράγματα έτσι, όχι ο λαουτζίκος (που έλεγε και η μαντάμ Σουσού). Οι εκλογές στημένες, άλλη αντίδραση ανέφικτη τελικά, θα έπρεπε να τους νικούσαμε στο παιγνίδι τους.

Δεν επιμένω για τα graffiti-murals-street art. Είμαι παππούς! δεν μου αρέσουν τα θεωρώ απαίσια και αντιαισθητικά όταν μάλιστα για να δω τα λίγα διαμαντάκια θα πρέπει να ανεκτώ τις χιλιάδες συνθηματικές η άλλες μλκιες του κάθε ανώμαλου.

Η οικονομική κρίση μας διέλυσε όλους, τους εκτός συστήματος βέβαια, αλλά μπορεί να είναι δικαιολογία για τα πάντα;
Εμένα με τρελαίνει ότι δεν καταλαβαίνει ο μικροαπατεώνας, ο μικροπαραβάτης, ο κάγκουρας ότι το σύστημα θέλει να κάνει την βλακεία του για να του την επιστρέψει υπερ-πολλαπλάσια. Όλοι μαζί τα φάγαμε που είπε και ένα κύτος, άλλοι όμως φάγανε εκατομμύρια και άλλοι κουλούρια.